کد مطلب:313580 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:179
آمده بودم از حضرت عباس پول بگیرم
حجةالاسلام جناب آقای سید مصطفی مستجاب الدعوه در شب 20 رجب 1414 ق چند كرامت نقل كرده اند، با تشكر از ایشان، ذیلا می آوریم:
1. مرحوم پدرم سید تقی مستجاب الدعوه، از مرحوم پدرش سید رضا مستجاب الدعوه، كه هر دو كفشدار حرم حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام بودند، نقل كردند كه: مرحوم سید رضا روزی بی پول می شود. می آید نزد ضریح مطهر حضرت اباالفضل العباس علیه السلام و عرض می كند: یا اباالفضل، پولی ندارم و خجالت می كشم از
[ صفحه 402]
فرزندانم تقاضای وجه نمایم. خودتان چاره ای بفرمایید. سپس همانجا به نماز می ایستد.
در این بین، زنی كه زائر ایرانی بوده است، با صدای بلند به زبان فارسی می گوید: یا ابوالفضل، این مقدار پول در كیسه را من به هوا پرتاب می كنم، هر كسی محتاج آن می باشد به او برسد. پول را به هوا پرتاب می كند و چون مردم كربلا تقریبا فارسی می دانند، كربلاییهای حاضر در حرم، حرف زن را فهمیده و منتظر برداشتن پول می شوند.
اما پول در مقابل مرحوم سید رضا می افتد و آن مرحوم پول را برداشته به جیب خود می گذارد و مشغول نماز می شود. مردم كه جمع می شوند كیسه را نمی بینند و در نتیجه متفرق می شوند. پس از اتمام نماز سید رضا، زن به وی می گوید: آیا تو پول را برداشتی؟ مرحوم سید رضا می گوید: آری، و داستان بی پولی خود را بیان می كند و اضافه می كند كه من همین حالا آمده بودم از حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام پول بگیرم.
خانم مزبور، مرحوم سید رضا را به منزل می برد و به فرزندانش می گوید هر چه می خواهید می توانید به این سید كمك كنید، آن قدر بی پول شده كه آمده از حضرت اباالفضل العباس علیه السلام پول بگیرد و آن بزرگوار هم سید را به من حواله داده است. فرزندان آن زن هم پول قابل توجهی به مرحوم سید رضا كفشدار می دهند!
1. مرحوم پدرم سید تقی مستجاب الدعوه، از مرحوم پدرش سید رضا مستجاب الدعوه، كه هر دو كفشدار حرم حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام بودند، نقل كردند كه: مرحوم سید رضا روزی بی پول می شود. می آید نزد ضریح مطهر حضرت اباالفضل العباس علیه السلام و عرض می كند: یا اباالفضل، پولی ندارم و خجالت می كشم از
[ صفحه 402]
فرزندانم تقاضای وجه نمایم. خودتان چاره ای بفرمایید. سپس همانجا به نماز می ایستد.
در این بین، زنی كه زائر ایرانی بوده است، با صدای بلند به زبان فارسی می گوید: یا ابوالفضل، این مقدار پول در كیسه را من به هوا پرتاب می كنم، هر كسی محتاج آن می باشد به او برسد. پول را به هوا پرتاب می كند و چون مردم كربلا تقریبا فارسی می دانند، كربلاییهای حاضر در حرم، حرف زن را فهمیده و منتظر برداشتن پول می شوند.
اما پول در مقابل مرحوم سید رضا می افتد و آن مرحوم پول را برداشته به جیب خود می گذارد و مشغول نماز می شود. مردم كه جمع می شوند كیسه را نمی بینند و در نتیجه متفرق می شوند. پس از اتمام نماز سید رضا، زن به وی می گوید: آیا تو پول را برداشتی؟ مرحوم سید رضا می گوید: آری، و داستان بی پولی خود را بیان می كند و اضافه می كند كه من همین حالا آمده بودم از حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام پول بگیرم.
خانم مزبور، مرحوم سید رضا را به منزل می برد و به فرزندانش می گوید هر چه می خواهید می توانید به این سید كمك كنید، آن قدر بی پول شده كه آمده از حضرت اباالفضل العباس علیه السلام پول بگیرد و آن بزرگوار هم سید را به من حواله داده است. فرزندان آن زن هم پول قابل توجهی به مرحوم سید رضا كفشدار می دهند!